Ημέρας και τιμής ένεκεν

Πολυτεχνείο

ΕΠΑΙΖΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ 

ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΟΥ ΔΑΦΕΡΜΟΥ*

Βουτιά λοιπόν στη νοσταλγία. Πάλι / Βουτιά στων νιάτων σου τις «κουζουλάδες». /Στην ομορφιά των ονείρων που έμοιαζαν αληθινά. /Στα οράματα που μίσεψαν. / Τότε, που έπαιζες με την Ιστορία χωρίς να το ξέρεις. / Τότε, που η αξιοπρέπεια ήταν αυτονόητη και η ανιδιοτέλεια στάση ζωής. / Τότε που η αντίσταση σε απογείωνε και η αλληλεγγύη σε δυνάμωνε. /Τότε που οι αρχηγοί καταργήθηκαν και η εξουσία έμεινε ορφανή.

Μ' ένα κίνημα με βαθύ κοινωνικό περιεχόμενο, αυτόνομο, συμμετοχικό /Δίχως καθοδηγητές και οπαδούς. / Μ' ένα κίνημα που συνυπήρχαν: / η δημοκρατική λειτουργία με την αποτελεσματικότητα / η συμμετοχή με τον αυτοπροσδιορισμό και τη χειραφέτηση / το πολιτικό ήθος με την αγωνιστικότητα / η αντιπαράθεση με τη σύνθεση η αυτοοργάνωση με τις κομματικές οργανώσεις/ο σεβασμός στους ανθρώπους με την πρωτοβουλία /η τόλμη με την ευγένεια

Οι πρωτότυπες μορφές οργάνωσης, λειτουργίας και δράσης του κινήματος « ζάλι­σαν» τους μηχανισμούς καταστολής, που έψαχναν για παράνομους κομμουνιστικούς πυρήνες. Έψαχναν την παρανομία σ' ένα κίνημα ορατό, με εκλεγμένες επιτροπές και ορατούς ανθρώπους. Έψαχναν...

Ένα κίνημα που στην ωμή βία της δικτατορίας, στις φυλακίσεις, στους ξυλοδαρμούς στα Βασανιστήρια, στις απειλές, στις στρατεύσεις, στις συλλήψεις, στις δολοφονίες αντιπαρέθετε συγκεντρώσεις διαδηλώσεις συνθήματα, ανακοινώσεις καταλήψεις Ακόμη και στα χουντικό δικαστή­ρια προσέφυγε. Ένα κίνημα ειρηνικό, που δεν χρησιμοποίησε ποτέ βία, αποδείχτηκε αποτελεσματικό στην αντιπαράθεση του με το βίαιο και παράνομο καθεστώς των συνταγματαρχών. Απέ­ναντι στον παραλογισμό της ολοκληρωτικής βίας.

Η αντιαυταρχικότητα, η συμμετοχή, η δημοκρατική λειτουρ­γία, η αυτοοργάνωση και η πρωτοτυπία στη δράση, βασικά χαρακτηριστικά του κινήματος, συνιστούσαν ένα βαθύτατα ανατρεπτικό κίνημα, προς όλες τις κατευθύνσεις, χωρίς το ίδιο να έχει συνείδηση αυτής του της διάστασης Η μεταπο­λίτευση δεν εξέτασε αυτά του τα χαρακτηριστικά. Το Πολυτεχνείο ήταν η αρχή του τέλους της δικτατορίας γιατί η αιμα­τηρή καταστολή του, άνοιξε βαθύ ρήγμα μεταξύ του πληθυ­σμού και του καθεστώτος, με αποτέλεσμα, το τελευταίο, να μην μπορεί να σταθεί και να λειτουργήσει. Ήταν, όμως ταυ­τόχρονα και ήττα όλων των πολιτικών δυνάμεων. Που δεν προέβλεψαν, που δεν αντιλήφθηκαν τη δυναμική του φοιτη­τικού κινήματος. Που δεν αντιλήφθηκαν ότι ο πληθυσμός εμπι­στεύεται τους φοιτητές αλλά όχι και τις πολιτικές δυνάμεις Η δικτατορία κατέρρευσε. Και επέστρεψαν πανίσχυρες οι πολιτικές δυνάμεις Το αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα λεη­λατήθηκε, με την ιστορική Αριστερά στη γωνία, έστω και αν το σύνολο, σχεδόν, των νέων που πρωτοστάτησαν στο φοι­τητικό κίνημα εντάχθηκε στις γραμμές της.

Και τώρα ψάχνουμε και βρίσκουμε το κενό. /Λες και πέρασαν 200 χρόνια από το Πολυτεχνείο. / Τόσο πολύ άλλαξαν τα πράγματα! / Τώρα το φωτεινό μέλλον, το μέλλον με τις υποσχέσεις απουσιάζει. /Πήρε μαζί του τις ελπίδες, τις ιδεολογίες, τις αξίες και τα οράματα. / Το παρόν διαστέλλεται. Γέμισε από υλικές απολαύσεις. /Ελπίδες και οράματα δε χωρούν. / Τα θέλουμε όλα, τα ηδονικά, τώρα. / Ο θάνατος καραδοκεί. /Ο χαμένος (χωρίς να το ξέρει) άνθρωπος καταναλώνει. / Και «ονειρεύεται». Καταναλώνει άρα υπάρχει. /Καταναλώνει ώσπου να καταναλωθεί και ο ίδιος. /Ονειρεύεται τον εύκολο και γρήγορο πλουτισμό. /Ουρά στα προπατζίδικα! Το κέρδος τα σκεπάζει όλα.

Η πολιτική υπηρετεί την οικονομία και όχι το αντίθετο. Όλα τείνουν να πάρουν μια διάσταση, την οικονομική. Γιατί λοι­πόν γκρινιάζουν οι «άρχοντες» για τη διαφθορά;

Αυτοί πρώτοι δεν δίνουν το παράδειγμα; Αυτοί πρώτοι δεν ομιλούν μόνο για ανταγωνιστικότητα, παραγωγικότητα, αύ­ξηση κερδών, οικονομικούς δείκτες κ.α.;

Αυτές τις αξίες δίνουν και δείχνουν, αυτές τις αξίες ακο­λουθεί, όποιος μπορεί και όπως μπορεί.

Σιωπή

( Ο Ολύμπιος Δαφέρμος ήταν φοιτητής της σχολής Μηχανολόγων-Ηλεκτρολόγων του ΕΜΠ την περίοδο της δικτατορίας. Συμμετείχε στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα, στρατεύτηκε από το καθεστώς και υπήρξε μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της κατάληψης του Πολυτεχνείου. Εχει γράψει σημαντικές μελέτες για το φοιτητικό κίνημα. Το πιο πρόσφατο βιβλίο του είναι η μαρτυρία «Από την ελπίδα στην απόγνωση, 1973-2013» (εκδ. Γαβριηλίδης).

Γονείς εργαζόμενοι

Η τάξη σήμερα θα δουλέψει ομαδοσυνεργατικά
Η κάθε ομάδα έχει αναλάβει να επιχειρηματολογήσει σε ένα από τα παρακάτω πεδία:

• τι θετικό αποκομίζει η οικογένεια από την εργασία και των 2 γονιών
• ποιες επιπτώσεις για την  οικογένεια φαίνεται να έχει η εργασία και των 2 γονιών
• τι θετικό αποκομίζει η οικογένεια από την εργασία 1 γονιού
• ποιες επιπτώσεις για την  οικογένεια φαίνεται να έχει η εργασία 1 γονιού

 Παρατίθενται απόψεις και κείμενα ως κέντρισμα για τις δικές σας σκέψεις 
 
"...Tι σημαίνει η διπλή ιδιότητα της εργαζόμενης και της μητέρας για την ίδια και το παιδί της; Eίναι κάποια που με εγωισμό τα θέλει όλα δικά της ή μια γυναίκα που ακροβατεί ανάμεσα στη δουλειά και το σπίτι, παγιδευμένη στις ενοχές της και πως επηρεάζονται τα παιδιά απο την εργασία της μητέρας τους; 
 Tις δύο τελευταίες δεκαετίες είναι πια συνηθισμένο μια γυναίκα να διατηρεί την επαγγελματική της ιδιότητα και μετά τη μητρότητα. Aυτό δεν αποτελεί πάντα επιλογή, αφού πολύ συχνά ένα νοικοκυριό απαιτεί δύο μισθούς για να συντηρηθεί. Eπίσης, οι διαζευγμένες γυναίκες με μικρά παιδιά ή όσες επωμίζονται τις ευθύνες μιας μονογονεϊκής οικογένειας αναγκάζονται να  εργαστούν. Άλλες φορές η μητέρα αισθάνεται ότι δεν θέλει να εγκαταλείψει το επάγγελμά της, εφόσον κάτι τέτοιο θα της δημιουργούσε αισθήματα εγκλωβισμού και απαξίωσης. Φαίνεται, πάντως, ότι η σημερινή μητέρα παλεύει με τις ενοχές της, όποια απόφαση και να πάρει. Όσες μένουν σπίτι νιώθουν ενοχές γιατί «θα έπρεπε» να κερδίζουν χρήματα και να... χτίζουν καριέρα. Eκείνες που εργάζονται νιώθουν ένοχες γιατί τα παιδιά τους τα μεγαλώνουν «ξένα χέρια». Aκόμα και εκείνες που εργάζονται λίγες ώρες αισθάνονται ότι τελικά δεν κάνουν τίποτα «σωστά», νιώθοντας ενοχές για τις επιδόσεις τους και στο σπίτι και στη δουλειά...."                                                          (από το διαδίκτυο διασκευή)



 Τι απολαμβάνουν οι εργαζόμενες μητέρες;

-Το προσωπικό τους χαρτζιλίκι ή εισόδημα

-Τη χαρά της δημιουργικότητας

-Τη δυνατότητα της αλλαγής των παραστάσεων σε καθημερινή βάση

-Την προσωπική καταξίωση

-Τον ευρύτερο κοινωνικό κύκλο

-Τη μη συνεχή ενασχόληση με τις οικιακές δουλειές

-Περισσότερη ανεξαρτησία

Τι απολαμβάνουν οι μη εργαζόμενες μητέρες;

-Περισσότερο προσωπικό χρόνο

-Την μη ανάμειξη με χρηματικά ζητήματα κι έτσι από ένα επιπλέον βάρος

-Την αποχή από το εργασιακό άγχος

-Την καλύτερη διαχείριση του χρόνου τους

-Λιγότερη κούραση

-Λιγότερες τύψεις για το χρόνο που αφιερώνουν στην οικογένεια

Κίνδυνοι για τις γυναίκες που μένουν σπίτι:

Σύνδρομο Ανωτερότητας: Η ανάγκη οι ίδιες και τα παιδιά τους να είναι καλύτερα σε όλα

Υπερπροστατευτικότητα: Τα παιδιά θεωρούνται πολύ μικρά ακόμα και σε πραγματικά μεγάλη ηλικία

Μικροβιοφοβία: Η μεγάλη ενασχόληση με την καθαριότητα

Διαρκής Εσωτερική Σύγκρουση: Κάθε πράγμα που δεν πάει σύμφωνα με τις προσδοκίες είναι προσωπικό πλήγμα για την μητέρα

Η εργαζόμενη μητέρα:

-ας πάψει να κατηγορεί τον εαυτό της για όλους και για όλα

-κάθε φορά που διαψεύδονται οι προσδοκίες της ας μην νιώθει τύψεις

-ας ιεραρχήσει τις ανάγκες της

-ας υιοθετήσουμε μία εβδομαδιαία συνάντηση με παιδιά και σύζυγο

-ας βάλουμε για τα καλά το σύζυγο μέσα σε όλα αυτά

-ας κρατήσουμε ένα απόθεμα δύναμης για να μπορούμε να φροντίζουμε και τον εαυτό μας αλλά και τις σχέσεις μας με τους άλλους

-ας φορέσει πρώτα στον εαυτό της τη μάσκα οξυγόνου και μετά στα παιδιά της

Ο ρόλος του πατέρα

Η εμπλοκή του πατέρα προσφέρει:

-Καλύτερη συγκέντρωση

-Σαφέστερη αυτοεικόνα

-Ενίσχυση της αυτοπεποίθησης

-Λιγότερη ψυχολογική πίεση

-Καλύτερη απόδοση στο σχολείο

Πατέρας δεν είναι μόνο ο βιολογικός πατέρας, αλλά και το πρόσωπο που εμπλέκεται και δείχνει έμπρακτα το ενδιαφέρον του. Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο πατέρας δεν είναι μόνο για τις μεταφορές και τα ψώνια αλλά και για πιο ουσιαστική αλληλεπίδραση με τα παιδιά. 

(Β. Σαραντοπούλου, Ψυχολόγος)

η οικογένεια σε ιδεοθύελλα και εικόνες

εδώ

Γονιός και παιδί: μια πολύτιμη σχέση ζωής

                                         

Θετή οικογένεια εδώ

Περί συγγραφής περίληψης

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ from Anna Boukouvala

Οικογένεια

 Η οικογένεια αποτελεί τη μονάδα της κοινωνικής οργάνωσης.
 Είναι θεσμός με διαχρονική πορεία και αποτελεί αξία αναντικατάστατη.
 Για αρχή των αναφορών μας στην οικογένεια βλέπουμε το video

• Τι σχεδίασε ο μικρός με την κιμωλία;
• Πού κοιμήθηκε και γιατί;
•  Γιατί έβγαλε τα παπούτσια του; 
• Ποια είναι τα συναισθήματά σου βλέποντας το video; 

Η ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ σε διάφορους σχηματισμούς