Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014

Χριστούγεννα


Χρόνια Πολλά εύχομαι στα μαθητούδια μου.
 Η γέννηση του Χριστού να φέρνει αγάπη στην καρδιά σας,
ζεστασιά στις σχέσεις σας, ελπίδα στη ζωή σας

Με αφορμή τη μέρα μοιράζομαι μαζί σας τον " Ύμνο της αγάπης " του αποστόλου Παύλου 
  Α´ ἐπιστολὴ Παύλουπρὸς Κορινθίους (ιβ´ 27 - ιγ´ 13)

Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.
Εάν υποθέσομε ότι ομιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων, ακόμη και των αγγέλων, δεν έχω όμως αγάπη, οι λόγοι μου ακούονται ως χάλκινος κώδωνας ή αλαλαγμός κυμβάλου. Και εάν έχω το χάρισμα της προφητείας και κατέχω όλα τα μυστήρια του Θεού και όλη τη γνώση, και εάν ακόμη έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ όρη, δεν έχω όμως αγάπη, δεν είμαι τίποτε. Και εάν διαθέσω τα υπάρχοντά μου στους πτωχούς, και εάν παραδώσω το σώμα μου για να καώ, δεν έχω όμως αγάπη, δεν ωφελούμαι σε τίποτε από αυτές τις θυσίες.
Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· πάντα στέγει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει.
Εκείνος ο οποίος αγαπάει είναι μακρόθυμος κι ανεκτικός, είναι καλωσυνάτος, ευργετικός και ωφέλιμος, δε ζηλοφθονεί, δεν υπερηφανεύεται, δεν φέρεται με αλαζονεία και προπέτεια, δεν πράττει άσχημα, δε ζητεί τα δικά του συμφέροντα, δε ερεθίζεται από θυμό και οργή, δε σκέπτεται ποτέ κακό κατά του πλησίον, ούτε λογαριάζει το κακό που έπαθε από αυτόν. Δεν χαίρεται όταν βλέπει να γίνεται αδικία, χαίρεται όμως όταν βλέπει την αλήθεια να επικρατεί. Η αγάπη τα πάντα ανέχεται, στα πάντα εμπιστεύεται, για πάντα ελπίζει, τα πάντα υπομένει.
Ἡ άγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει· εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις καταργηθήσεται. ἐκ μέρους δὲ γινώσκομεν καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν· ὅταν δὲ ἔλθη τὸ τέλειον, τότε τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται. ὅτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἐλάλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμουν· ὅτε δὲ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου. βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι᾿ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ έπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην.
Η αγάπη ποτέ δεν εκπίπτει αλλά μένει πάντοτε ισχυρή: τα χαρίσματα είτε είναι προφητείες θα καταργηθούν, είτε είναι ξένες γλώσσες θα παύσουν, είτε είναι γνώση θα καταργηθεί και αυτή. Διότι τώρα εν μέρει και όχι τέλεια γνωρίζουμε και προφητεύουμε, όταν όμως έλθει το τέλειον, τότε το μερικό και ατελές θα καταργηθεί. Όταν ήμουν νήπιο, ως νήπιο μιλούσα, ως νήπιο σκεπτόμουν, ως νήπιο συλλογιζόμουν. Όταν όμως έγινα άνδρας, κατήργησα πλέον εκείνα τα νηπιώδη. Διότι τώρα βλέπομε όπως σε ένα κάτοπτρο θαμπά και μας μένουν ανεξήγητα αινίγματα. Όταν όμως έλθει το τέλειο, θα ιδούμε φανερά και καθαρά, όπως πρόσωπο με πρόσωπο. Τώρα γνωρίζω μόνον ένα μέρος της αλήθειας, τότε όμως θα λάβω τόσο τέλεια γνώση, όσο με γνωρίζει ο Παντογνώστης.
νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ άγάπη.
Αυτά θα γίνουν, τώρα δε μένουν η πίστις, η ελπίς, η αγάπη, αυτά τα τρία: μεγαλύτερη δε από αυτά είναι η αγάπη.


και μια ποιητική μετάφραση

Όλες τις γλώσσες των ανθρώπων κι αν μιλώ
και των αγγέλων,
μα αν δεν έχω αγάπη,
είμαι ένα χάλκινο δοχείο που θορυβεί
ή ένα κύμβαλο που αλαλάζει.
Κι αν έχω χάρισμα να προφητεύω
και όλα τα μυστήρια να γνωρίζω
κι όλη τη γνώση να κατέχω,
να έχω μέσα μου όλη την πίστη,
που και βουνά ακόμα να μετακινώ,
μα αγάπη αν δεν έχω, είμαι ένα τίποτα!
Και αν μοιράσω στους φτωχούς
όλα μου τα υπάρχοντα,
και στη φωτιά κι αν πέσω ακόμα να καώ,
χωρίς να έχω αγάπη,
κανένα όφελος δεν έχω.
Η αγάπη είναι μακρόθυμη, γλυκιά,
η αγάπη δεν φθονεί και δεν περηφανεύεται,
δεν παραφέρεται και τίποτα άσχημο δεν κάνει,
τίποτα για τον εαυτό της δεν ζητάει,
δεν εξοργίζεται
και το κακό ποτέ δεν βάνει ο νους της,
δεν χαίρεται όταν γίνεται αδικία,
μα χαίρεται μαζί με κείνους
που εφαρμόζουν την αλήθεια.
Πάντα η αγάπη συναινεί,
πάντα πιστεύει,
πάντα ελπίζει,
πάντα υπομένει.
Η αγάπη ουδέποτε ξεπέφτει,
ακόμα κι αν καταργηθούν οι προφητείες,
ακόμα κι αν οι άνθρωποι πάψουνε να μιλούν,
ακόμα κι αν καταργηθεί η γνώση!
….........................................................................
Ό, τι μας απομένει τώρα
είναι η πίστη, η ελπίδα, η αγάπη.
Μα πιο μεγάλη από όλες είναι η αγάπη!
( Ελένη Χωρεάνθη

Με το κείμενο του απ. Παύλου και μουσική Zbigniew Preisner επενδύθηκε η ταινία Bleu του Kieslowski



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου